In een serie interviews gaan we hiernaar op zoek. Ons eerste gesprek is met Heleen van Exsel, die een paar keer per week in het bos te vinden is.
Een Ulvenhoutse in het bos
Hardlopers, mountainbikers, hondenbezitters of mensen die gewoon even tot rust willen komen in de natuur. Het Ulvenhoutse Bos kent allerlei soorten bezoekers. Heleen van Exsel is zo iemand. En niet alleen dat, ze is ook Ulvenhoutse in hart en nieren. Ze is er geboren en getogen en na een kort avontuur in Breda woont ze weer in Ulvenhout. En wel op maar zo’n 200 meter van het bos vandaan.
Gevoel van thuis
Heleen komt heel geregeld in het bos, zo’n drie of vier keer per week. Ze gaat er wandelen, hardlopen of even een stukje fietsen. Naar het bos gaan voelt voor haar als thuiskomen. En dat is niet gek, want de boerderij waar haar vader opgroeide, stond vlak bij het Ulvenhoutse Bos, op landgoed Anneville om precies te zijn. Inmiddels bestaat deze boerderij niet meer. Maar de locatie van de boerderij is nog wel haar favoriete plek in de omgeving van het bos. Het is daar heel mooi. Ik voel me er dan ook altijd gewoon thuis.”
Op de fiets
Buiten haar persoonlijke banden met het Ulvenhoutse Bos, biedt het bos Heleen ook de nodige ontspanning. Niet alleen te voet, maar ook op de fiets geniet zij hier van de mooie natuur. Zeker sinds de aanleg van het nieuwe fietspad. “Ik heb er gisteren nog gefietst en toen dacht ik: wauw, wat is het hier toch eigenlijk mooi én goed begaanbaar met de fiets.” Het Ulvenhoutse Bos is voor haar een fijn ontsnappingsoord aan de drukte van het dagelijks leven. Heleen merkt op dat ook anderen vaker uitstapjes maken naar het bos nu het begaanbaarder is geworden. “Als je goede fietspaden hebt, is het erg druk op die paden met wielrenners en fietsers.”
Ontwikkeling van het bos
Al sinds haar jeugd is Heleen een fervent bezoeker van het Ulvenhoutse Bos. Ze weet dan ook als geen ander hoeveel hier is veranderd in de afgelopen decennia. Heleen stelt dat het bos op bepaalde plekken begaanbaarder is geworden met wat mooie nieuwe stukjes natuur, maar ook dat er af en toe veel bomen zijn gekapt. Ondanks dat is het bos voor Heleen nog net zo indrukwekkend als vroeger. “Volgens mij ziet het bos er hartstikke goed uit.”
Belang van het bos voorop
Het is duidelijk dat het Ulvenhoutse Bos belangrijk is voor Heleen. En het behoud ervan vindt zij minstens zo belangrijk. Ze ziet ook dat iedereen wel een mening heeft over het behoud van het bos. De vraag of de lokale bevolking hierbij een rol zou moeten spelen, is voor Heleen makkelijk te beantwoorden: “Ik snap dat je inwoners wil laten meedenken, maar ik twijfel of dat zinvol is. Mensen denken toch vaker vanuit eigenbelang. Ze houden niet altijd rekening met het grotere geheel, terwijl dat wel zou moeten.” Heleen onderstreept de grote maatschappelijke functie van het Ulvenhoutse Bos: “Je wil uiteraard wel ruimte blijven houden voor mensen die hier lekker willen wandelen, hardlopen of fietsen. Dat maakt het bos voor veel mensen heel waardevol. Maar het belang van het bos staat natuurlijk voorop.”